Boşuna dememişler ‘Bırak seni başkaları övsün’ diye.

Maalesef her taraf kibir abideleri ile dolmuş.

Nereye baksan, burnu Kaf dağında olup da herkesi hor görenler dolmuş.

Hele bir de bu tür insanlar bir makama gelirse vay halimize.

Ama bu kibir abidelerinin unuttukları bir şey var.

Ateş nasıl ki, odunu yakıp bitiriyorsa, bu tür insanları da kibirleri bitiriyor.

Hep karşı tarafı hor görme, tepeden bakma maalesef sıklıkla karşılaştığımız tablolar.

Ama ben burnu Kaf dağında olanlara seslenmek istiyorum.

Seni de tüm insanları da bir damla sudan yaratmadı mı yaradan?

İstediğin kadar burnun havalarda olsun.

Eğdirecektir Rabbim.

Kendine gel kimseyi hor görme.

Kula kulluk edenden kendini Yaradan’a  eş koyandan, kibir abidesi olup kendini kaybedenden kork.

Özellikle de belirli bir makama gelenlerde görülür bu kibirler.

Geldikleri yeri ve şartlarını çabuk unuturlar.

Biranda değişiverirler.

Zaten bir mevki veya makama gelen, geçmişini, özlüğünü kaybetmiyorsa, daha yüksek makamlara gidecektir.

Yok eğer ki, burnu havaya kalkıyorsa, zaten akıbeti bellidir.

O yüzden sen sen ol, asla kibir abidesi olma.

Bırak insanlar seni övsün, takdir etsin.

Kimseyi küçük görme unutma nokta da küçüktür ama her zaman son sözü nokta bitirir......