Ne kadar kolay şu devirde ‘gasteci’ olmak. Elinde fotoğraf çeken bir telefonunun olması yeterli. İki fotoğraf çek, saçma sapan 2 satır yazı yaz. Ver dizgiciye, ‘Diz şu gazeteyi’ de. Sonra yolla baskıya, al sana ‘gasteci’ Evet, gasteci olmak çok kolay. Ne eğitim, ne kalite hiç de önemli değil. Bir de pabuç gibi dilin olacak. Bak en önemlisini unutuyordum. Ben hiç ‘gasteci’ olmayı istemem. Mesele de ‘gasteci’ olmak değil zaten. Gazeteci olabilmektir. Yıllarca medya sektöründeyim ama asla bir gazeteci oldum diyemem. Kolay değildir. 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü’ne de böyle bir yazıyla girmek istemezdim. Maalesef, kaliteyi o kadar düşürdüler ki, her geçen gün itibarını da zedelemeye devam ediyorlar. Gazeteci  yönlendirilen değil, yönlendiren olmalı. Arkadan giden değil, önde ilerleyen olmalı. Hiç kimsenin arka bahçesi veya şakşakçısı olmamalı. Adil ve tarafsız olmalı. Gazeteci adil, özgür, tarafsız olmazsa toplumdaki çirkinliklerin giderilmesi de zordur. Yeri gelir övgü haberleri ile motive eder. Yeri gelir eleştirir ve yanlışların düzeltilmesini sağlar. Herkese eşit mesafede yaklaşmalıdır. Eğer ki o eşitlik elden giderse, tarafsızlığı kaybolursa işte o zaman vay o toplumun haline.