Yine gelirsin sen ya, biz olur muyuz, bilmem? Gelmişsin gidiyorsun, güzel ağırladık mı bilmem? Bire bin verdin sevapta, biz alabildik mi, bilmem? Layıkıyla eda ettik mi, hakkını verebildik mi, bilmem? Yoksulları anladık mı, yüzlerini güldürdük mü, bilmem? Yetimleri sevindirip, mazlumları düşündük mü, bilmem? Elimizle dilimizle aklımızla fikrimizle de oruç tutabildik mi, bilmem? Karşılığını ve sevabını yalnız Sen’in vereceğin bu oruç ibadetini hak ettik mi, bilmem? Ey mağfiret ayı Ramazan! Dün ‘selam sana, selamla gelen ya şehr-i ramazan’ diyorduk... Bugün veda ediyoruz, elveda diyoruz sana... Dün hoş geldin, safalar getirdin bereket ayı, Rabb’imin lütfu, emaneti, imtihanı, hazinesi Ramazan diyorduk... Bugün veda ediyoruz sana gözümüzün nuru, kalbimizin cilası, ruhumuzun şifası,  gönlümüzün ihyası, bedenimizin ilacı Ramazan... Seni gönderene binlerce şükürler olsun, binlerce hamdolsun. Mahşerde şefaatçimiz, cehenneme kalkanımız ol! Hesapta elimizden tut! Taşıyamadığımız ayıplarımızı, kusurlarımızı, nisyanımızı giderken al götür. Bütün bunlar bizi yolumuzdan alıkoymasın, utandırmasın, mahcup etmesin, ateşe düşürmesin! Giderken günahlarımızı götür, bizlere ibadet neşesi bırak! Bizlere kardeşlik iksiri bırak da git! İçimize sevgi tohumları at da git, muhabbet fidanları dik de git! Bize gönül koyma, azımızı çoğa say! Mütebessim yüzünle yine gel! Yolları gözlenen bir dost gibi; bir yâr gibi; her mevsimde açan güller, çiçekler gibi yine gel! Allah’ım; İsm-i Âzam’ın hürmetine, Habib-i Edib’in hürmetine, Ramazan-ı Şerif hürmetine; nasip ettiğin mal, mülk, mevki, makam, boy-pos ile etrafımızı kırıp dökmekten ve bu duruma  sevk eden her türlü şeytânî kibir hastalığıyla hayatı farkında olmadan kendimize ve etrafımıza zehir etmekten bizi muhafaza eyle! Sen’in malınla Sana kafa tutmaya çalışan ve perişanlıkla ömürlerini ziyan edenlerden ibret alarak her nefesimizi hamd ve şükür ile bereketlendirmeye bizi muvaffak eyle.