27Haber haber sitesinin değerli okuyucuları, Gaziantep’in, Gazi Şehrin değerlerinden olan Leyla Gevrek ve oğlu Emre Gevrek’in yönetiminde yayın hayatına başlayan 27Haber sitesine şimdiden başarılar diliyorum. İnşallah okuyanı ve takip edeni bol olur. Leyla Gevrek hanımefendi geçen akşam bana haber sitelerinde yazı yazmamı istedi. Gaziantep’in yine çok değerli bir haber sitesinde yazmama rağmen bu teklifi memnuniyetle karşıladım. İnşallah belirli sürelerle sizlere güncel konularda görüşlerimi ileteceğim. Bu hafta “Kadın ve Siyaset” yazmak istedim. “25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele Günü”. Bu özel günde bütün siyasiler televizyonlarda kadına yapılan şiddeti kınayan açıklamalarda bulundular. Hükümet kadına yönelik şiddeti önlemeye yönelik çeşitli tedbirler alıyor. Kadın haklarını koruyan ve onların sesi olan birçok sivil toplum kuruluşu bulunmaktadır. Ancak kadına yönelik şiddetin devam ettiği de halen görülmektedir. Tabi akıllara ne yapılmalı sorusu gelmektedir? Bu soruyla ilgili psikolojik ve sosyolojik birçok araştırma, çalışma ve açıklama yapılmaktadır. Bunların hepsine bu köşede, aynı günde değinmek imkansızdır. Ben bu olaya siyasi yönüyle bakacağım. Yani kadınların siyasal alandaki görünürlüğü sorununa değineceğim. Kadınların siyasal ve yasal haklarını elde etme mücadelesi 1792’de Mary Wollstonecarft’ın “A Vindication of the Rights of Women) (Kadınların Haklarının Meşruiyeti) adlı çalışmasıyla başlamıştır. Bu çalışma ilk modern feminizm metni olarak kabul edilmektedir.  Miriam Kramnick, Wollstonecraft’ın çalışmasının feminist bağımsızlık bildirgesi olduğunu belirtmiştir.  19. yüzyılda kadın hareketi ilgi odağı olmuş, erkeklerin oy hakkını genişletilmesinde esinlenerek kadınlara oy hakkının tanınması için çalışmalar yapılmıştır. Bu mücadelelerin sonunda, Yeni Zelanda’da 1893’te kadınlara seçme hakkı verilmiştir. Amerika Anayasası’nın 19. Değişikliği ile Amerika’da kadınlara 1920 yılında oy kullanma hakkı verilmiştir. İngiltere’de seçim hakkı 1918’de genişletilmiş, ancak, kadınlar 1928 yılında erkeklerle eşit şekilde seçme hakkına kavuşmuştur. Türkiye’de ise 1934 yılında kadınlara seçme hakkı tanınmıştır. Günümüzde Türkiye’de siyasi partilerde kadınlar “Kadın Kolları” vasıtasıyla aktif görev almaktadır. Siyasi partiler milletvekili listelerinde kadınlara yer vermektedir. Kadın kotası şeklinde uygulamalar olmaktadır. Bir kere kadın kotası uygulaması kadınları küçük düşüren bir uygulamadır. Günümüzde en çok kadın milletvekiline sahip olan İskandinav ülkelerinde kadın kotası uygulaması yoktur. Kadın kotası uygulaması kadınların halen erkek egemenliğinde olduğunu gösteren bir uygulamadır. Kadınların kendi sorunlarını kendilerinin çözmesi gerekmektedir. Erkeklere bağımlı şekilde, onların adeta bir lütfu olarak değerlendirilebilecek imkanlarla siyasette yer alması, kadın sorunlarının çözümünde etkili olmayacaktır. Kadınların sadece kadın kollarında görev almayıp, partilerin yönetim ve karar organları olan ilçe, il ve genel merkez yönetim kurullarında daha fazla yer alması gerekmektedir. Kadın kolları ve gençlik kolları partilerin sahada görev yapan yan kuruluşlarıdır. Onların da etkisi ve önemi küçümsenemez. Ancak, bu kuruluşların karar alma sürecinde rolleri bulunmamaktadır. Dolayısıyla kadınların sorunlarının çözülebilmesi için siyasal alanda karar mekanizmalarında yer almaları gerekmektedir. İLERİ OKUMALAR; Ali Fuat Gökçe, Siyasi Partilerin Karar Alma Süreçlerinde Kadınlar ve Gençler: Gaziantep İli Örneği Ali Fuat Gökçe, Yaş ve Cinsiyetin Siyasi Parti Yönetimlerine Yansıması: Kilis Kent Örneği AKADEMİK ÇALIŞMALAR VE “DİJİTAL SÖYLEŞİLER”İN TAKİBİ İÇİN Youtube kanal: https://www.youtube.com/channel/UC9EYaxfUKIwl6H7tf-nhbEg?view_as=subscriber Twitter: https://twitter.com/AliFuatGokce İnstagram: https://www.instagram.com/gokce_alifuat/