“MÜ’MİNLERDE nifak ve şikak, kin ve adâvete sebebiyet veren

 tarafgirlik ve inat ve haset, 

hakikatçe ve hikmetçe ve insaniyet-i kübrâ olan İslâmiyetçe

ve hayat-ı şahsiyece ve hayat-ı içtimaiyece ve hayat-ı mâneviyece çirkin ve merduttur, 

muzır ve zulümdür ve hayat-ı beşeriye için zehirdir.

 (22.mektup)

Ham ve terbiye görmemiş İnat ise 

akılsızlıktan, kârı zararı,

iyiyi kötüyü ayırd edememekten meydana gelen bir çıkmaz yokuştur…

Attığını vuramayan, yaralıp bırakan,

böylece nasipsiz kalan avcı misali cerbeze;

böylelerinin, karşıyı hedefleyip, geriye tepen en büyük silahıdır…

Bu durumun neticesi ister ailede olsun ister toplumda olsun,

İnsanın kendi kalbinden başlayarak,

bütün hayatını parçalayan, 

şikaka ayrılmalara yol açan bir değirmen taşıdır…

döndükçe öğütür… öğüttükçe parçalar…

Bunun çaresi

Ahsen-i takvim üzere yaratılan insanın;

istikamet ve sünnet üzere bir müstakim bir hayata sahib olmak,

ifrad ve tefride düşmemek için;

Ve;

“Ümmetimin fesadı zamanında

benim sünnetime yapışana yüz şehid ecri vardır!..”

(Taberânî, el-Mecmeu’l-Kebîr, 1394)

Hadisinin mazharı olabilmek için,

azim ve sebatla,

sağlam bir irade ve duruşa sahip olmak

“Resûl-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm fermân etmiş ki: 

[Emrolunduğun gibi dosdoğru ol!..)

(Hud,112) âyeti beni ihtiyarlattırdı.

Çünki ehemmiyeti azîmdir (çok büyüktür).

İstikāmet-i tâmmeyi (tam dosdoğru olmayı) emrediyor.” 

(Sikke-i Tasdîk-ı Gaybî, 161)

Ayet- Celile’sinin Hükmü gereğince;

hikmetli davranmak, Efendimizin sünnetini rehber etmektir…

Zira

sıratı’l-müstakim üzerinde, hakkı hak, batılı batıl bilerek,

Sıddıkıyetle yüreyebilmek

bu inat damarına ait kuvve’nin

güçlü sebatı ve sıdkıyle ancak mümkün olabilir!..